Τάχα η ώρα “D” για το Αιγαίο…

ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ;;;

…βρίσκεται κοντά ή μόνο έτσι φαίνεται;


Γράφει ο Ελευθέριος Βερυβάκης, τ. Υπουργός – Βουλευτής

Συνεχής ροή πληροφοριών, που προέλευση και πηγή έχουν κατά κύριο λόγο την Τουρκία δίνουν στους πολιτικούς παρατηρητές την εντύπωση, ότι η προετοιμασία συνεννοήσεων και συμφωνιών για το Αιγαίο έχει αποκτήσει τελευταία «ορμητικούς ρυθμούς» και τείνει προς κατάληξη.

Μετά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα τις περασμένες μέρες, όλοι πληροφορήθηκαν ότι το Τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο συνεδρίασε (5 ώρες) για να εξετάσει την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 7 ή 8 μίλια. Όπως είναι γνωστό, σήμερα ισχύουν τα 6 μίλια.

Οι λόγοι της βιασύνης της Άγκυρας είναι προφανείς και μάλιστα αν συνδυαστούν με αποφάσεις που η Τουρκία με το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της (ΣΕΑ) και τον Πρόεδρό της (Αμπντουλάχ Γκιουλ) πήρε και αφορούν το “casus belli” – που παρέμεινε σε πλήρη ισχύ – εμπεδώνουν πλήρως την πεποίθηση, ότι η Τουρκική πλευρά επείγεται να καταλήξει το ταχύτερο δυνατό – σε συμφωνία και με την ελληνική πλευρά – και να προχωρήσει σε αποφάσεις, που θα φτάνουν ίσως μέχρι το «κλείσιμο όλων των ανοικτών και χαινόντων πληγών και προβλημάτων» που υπάρχουν με την Ελλάδα στο Αιγαίο. Όπως είναι αυτονόητο οι πιο πάνω πληροφορίες δίνουν σχεδόν τα πάντα από εκείνα που ζητά στην Τουρκία.

Οι πολιτικοί παρατηρητές, που σχολιάζουν στις ιστοσελίδες μας τις εξελίξεις διακρίνουν, ότι οι λόγοι της βιασύνης της Τουρκίας βρίσκονται στο γεγονός, ότι αυτή τη στιγμή εμφανίζεται η Ελληνική πλευρά να έχει πλήρως υποχωρήσει (και μάλιστα σε όλους του τομείς των μεταξύ τους “πληγών” και διαφορών) και έχει «υποκύψει» έναντι των Τουρκικών αξιώσεων και για αυτό να έχει αποδεχθεί να υπογράψει υποχωρήσεις σε όλους τους τομείς. Ειδικότερα η Ελλάδα εμφανίζεται:

1ον) να έχει αποδεχθεί τα Τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο – από την εποχή του Κ. Σημίτη – και κατά προέκταση τη λογική της συνεκμετάλλευσης του πιο πάνω ζωτικού χώρου από τις δύο χώρες με τη χρησιμοποίηση πολυεθνικών Πετρελαϊκών Μεγαθηρίων .

Όπως εκτιμάται από ανεξάρτητους παρατηρητές, οι τελευταίες λεπτομέρειες της συμφωνίας πρέπει να έχουν εξετασθεί και το μόνο που μένει ως εκκρεμές είναι η ανακοίνωσή τους.

2ον) να σπεύδει να προλάβει την αποτροπή οποιασδήποτε αρνητικής επιρροής – που θα μπορούσε όπως π.χ. οι Ελληνοϊσραηλινές επαφές και συμφωνίες – που θα μπορούσε να παρεμποδίσει Ελληνοϊσραηλινή Συμμαχία έναντι της Τουρκίας,

3ον) Να προλάβουν οποιαδήποτε νέα εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου σε επίπεδα που θα πλησιάζουν τα 100 δολάρια το βαρέλι – όπως αναμένουν έγκυροι παρατηρητές – που πρέπει να προληφθεί πάση θυσία για να μην δυσκολέψει την κατάληξη των μεταξύ τους συμφωνιών και των συμφωνιών με τις Πολυεθνικές.

Εξάλλου, δεδομένης της αστάθειας, που δημιουργεί η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση, η ανάγκη για επείγουσα κατάληξη είναι καταφανής και αυτονόητη, είναι δε κατά πολλούς τρόπους ευκολότερη από οποιαδήποτε όμοιά της άλλων εποχών.

Από την πλευρά της η Ελληνική Κυβέρνηση δείχνει να αδημονεί για την ολοκλήρωση της διευθετήσεως των Ελληνοτουρκικών διαφορών, ανεξάρτητα από τα κέρδη ή τις ζημίες, που κάθε τέτοια σπουδή είναι δυνατόν να σωρεύσει σε βάρος του Έθνους και του Λαού.

Όλα τα πιο πάνω – αλλά και άλλα πολλά – καθιστούν την τάση για «κλείσιμο» των προβλημάτων Ελλάδος-Τουρκίας στο Αιγαίο για τα οποία – όλοι οι μέχρι στιγμής ορατοί οιωνοί δείχνουν να κινούνται προς την ιδίαν κατεύθυνση – ότι είναι ανυπερνίκητη. Έτσι, δε θα αργήσουν οι εν τω μεταξύ μεσολαβούσες συνεννοήσεις να οδηγηθούν σε συμφωνίες, που δεν μπορούν – στο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα – να αποτραπούν.